معنی دوست داشتنی

دوست داشتنی. [ت َ] (ص لیاقت) لایق دوست داشتن. محبوب. درخورد مهرورزی. قابل محبت و دوستی. درخور دوست داشتن. (از یادداشت مؤلف).

داشتنی.[ت َ] (ص لیاقت) درخور داشتن. سزاوار دارا بودن.

Cuddly, Dear, Favorite, Friendly, Likable, Likeable, Lovable, Pleasant, Simpatico, Sociable

(صفت) قابل دوست داشتن محبوب.

(صفت) لایق داشتن در خور داشتن، نگاه داشتن حفظ کردن.

تو دل برو

نازنازی

نازنین

وجود نازنین

تو دل برو

مامانی

دلبند، محبوب، دلربا

مامان

باحال

رائع، محبوب

لایق داشتن، درخور داشتن، نگاهداشتن، حفظ کردن. [خوانش: (تَ) (ص لیا.)]

1235